NEHİR'DEN İNCİLER...

Güzel kuzum benim...

Benim bloğumun belirgin bir teması yok, her konudan, biraz ordan, biraz burdan, hayattan, insanlardan, memleket hallerinden ama en çok da çocuklarımdan bahsettiğim karmançorman (ne güzel bi kelime bu yahu :)  ) bir blog sanırım... 

Konuşur gibi yazıyorum, karşımdaki birine anlatır gibi, yazmaktan ziyade söyler gibi, o yüzden de Türkçe'sini konuşma diliyle değerlendirmek en doğrusu... Yazacağım yerine yazıcam dediğimde "hoşgörün" beni ;)

Hep söylediğim şeyi tekrarlıyorum şimdi: "Bunları en çok çocuklarım ilerde okuyup, bir zamanlar nasıllarmış, nasıl anlatırlarmış dertlerini, ne güzel günler yaşatmışlar bizlere, ne tatlı çocuklarmış,  görsünler, bilsinler diye ve  bizler de unuttuklarımızı hatırlayalım, gülümseyelim birlikte diye" anlatıyorum...

Öyleyse buyrun bir kez daha "NEHİR'DEN İNCİLER"e...



- Anne çantama kuruyemiş koyar mısın, okulda yemsiz kalıyorum...

- Ali Deniz alma herşeyimi, ağlama, almak istiyorsan ağlamadan bana "IIhh" de ben sana veririm. Babam ağlayan çocuk istemiyo, ben de babama çekmişim, o yüzden ben de istemiyorum... 

- Dizini tutan Nehir'e "N'oldu dizine, bi yere mi vurdun?"  Nehir "Kramp bağladı" :)

- Dışarda, hava soğuk, üşüyen Nehir'e, "Çok mu üşüdün Nehircim?" "Evet anne, toynaklarım bile üşüdü" :))))

- "Nehircim bugün okula spor ayakkabınla mı gideceksin?" "Evet anne, Modern Dans'ta ihtiyacıma göz yumar" :))))