HAFTA SONUUU-BİR MİNİK PANO EŞLİĞİNDE...

Yedik, yuttuk hafta sonunu geldik huzura ;) Evet benim sevgiye, saygıya değer, sabırlı, heyecanlı okurlarım, meraklı perinin eşlik ettiği boş panonun son hali budur, buyrun bakalım yakından ;)

Nehir'e yaptığım panoyu (ki tam şuraya tıklarsanız gözükür size de) öyle çok sevmiş, öyle zevkle yapmıştım ki, bu sefer isimlik yerine böyle bir minik pano hediye yapayım dedim... O minik balonların kumaşları çok kıymetli benim için, böyle özel projelerimde kullanıyorum ;) Gözüm gibi bakıyorum onlara, minik parçaları bile atmaya kıyamıyorum, bunlarla neler neler yapılır bir yandan da hayal kuruyorum ;)

Ağaç keçe, balonlar kumaş, balon iplikleri etamin ipiyle, e bu da az biraz karışık teknik bir pano :) O alttaki minicik tatlı kuş da benim meşhuuur sitiğkırlarımdan ;) Oraya konduruvermek geldi içimdem, sanki bu kuş taşımış bunca balonu güzel, zarif Dilara'ya :) 

Anladın mı meraklı peri, bu boş pano nasıl doldu, e sevdin mi peki, beğendin mi? Seni bilmem ama ben seni pek sevdim, pembe yanaklarından öperim ;) 

Taaa Cuma'dan bu öğleden sonraya kadar Elif'teydik, yani Tuzla'da, düğüne gittik dün akşam koca kişisiyle, Hatice ve Yiğit'in düğününe, çok güzel bir düğün oldu ;) Upuzun bir aradan sonra kocamla başbaşaydık, çocuklarsız ama aklımız çocuklarda, "uyudular mı, yediler mi, çok da yorulmuşlardı bugün, geç kalmadan gidelim de uykusuz kalmasınlar", güler misin, ağlar mısın ;) Arkadaş ne lazım size romantizm, başbaşa bir aktivite, çoluk çocuk debelenin durun siz :))) Neyse neyse, çok şükür yine de, hem Tuğrul Şan da çıktı düğünde, hem benim en en en sevdiğim türküleri söyledi, hem "Ağasarın Balını" bile söyledi :)) Daha ne olsun ;)
Tuzla'yı anlatayım size azcık, elbet aranızda beni Tuzla'dan izleyen yüzlerce kişi vardır ama bilmeyenlere anlatayım ;) Bir kere İstanbul'un bir ilçesi dense de, yapısı, tenhalığı, uzaklığı  ve de trafiksizliği itibariyle İstanbul yerine Çankırı'ya bağlanmalı bence :)) Hazır yerel seçimler de yaklaşıyorken bir hal çaresine bakılmalı ;)) Tenha ki ne tenha, yolunuzu kaybetseniz bi tane Allahın kulu yok soracak, üstelik saat akşamın sekizindeyken ;) Sanki gaipten bir ses akşam ezanından sonra "Derhal evlere, yemek vakti, baban kızar vs." diye sesleniyor Tuzlalılara :)) Elbet bu söylediğim merkezi değil ama tren istasyonunun oraları, e merkez de çok farklı değildir sanırım. Çocuk büyütmek için ideal çünkü sanıyorum apartman başına bir çocuk parkı düşüyor ;) Bizim Zeynep Kamil'de bütün semte neredeyse bir park düşerken, orda iki apartman arası habire çocuk parkı :)) Trafik dersen tam bana göre, cennet ki ne cennet, yollar bomboş, sür sürebildiğince arabanı :)) Neyse işte, Tuzla böyle bir yer, sakin, sessiz, tenhaaa, bildiğin sayfiye yeri, bol bol oynadı çocuklar sonra döndük İstanbul'a ;)
Elif bana bir model gösterdi, etamin pano modeli, deve dikeni var, yaprakları var, dikenleri var, bildiğin kocaman bir pano, renkler desen bi dünya, beni aşar yani, üzülerek refüze ettim sevgili ablacığımı, "Benim harcım mı yav bu, sen git profesyonellerden iste bunu" ben sana ancak minik kasnakta minicik bir gonca gül yapabilirim" dedim :) E şimdi ona bir süpriz bişey yapmam lazım, tamam deve dikeni olmadı ama onun sevdiği daha basit, daha bencileyin bir örnek vardır illaki ;) Yani demem o ki sevgili okur, size söz vermiştim ya bir önceki postta, o üçlü çerçeveyi doldurucam diye, vazgeçtim, sözümden caydım ben, önce Elif'e pano yapıcam, sonra diğeri gelir arkadan ;)
Gitmeli şimdi, size MUTLU ÇOK MUTLU, BOL SÜRPRİZLİ BİR HAFTA dileyerek huzurdan ayrılmalı...
Kalın sağlıcakla...

BONUS

(BJK'lılara olsun)

DİKKAT! SERSEM EDEN BİR POSTTUR BU ;)

Yeminle bu postun resimlerini koyarken başım döndü sevgili okur, tepe sersemi oldum :( Sizin halinizi düşünemiyorum :)) Haydi başlayalım o vakit, bol fotoğraflı, şükürler olsun ki Allahın bir lütfu olarak bana bahşettiği yetenekler neticesi ortaya çıkanlarla dolu manyak bir postttur bu :) 

Gökalp için bir isimlik yaptım (Yeminle uzun bir ara veriyorum isimliklere Nurdan hanımcım, merak buyurmayın :)))  Bulut konseptimize uygun olarak isimlik de buluttan tasarlandı :)) Çok hoşuma gidiyor bu tasarlamak kelimesi yahu, tasarlayıp durasım var upuzun bir müddet :) Neyse mavili beyazlı bulutları boncuklarla birleştirdim, bir nazar boncuğu, bir bilmem kimin bebek mevlüdünden kalma, aman  koy kenara atma sakın diyerek sakladığım bebek figürü :) Hepsi bu, oldu sanki, ben sevdim, annesi sevdi e ilerde Gökalp de sever inşallah :))
Paketini de krapon kağıdıyla yaptım, bayram şekeri gibi, kurdelesinde minik civcivler var sarı sarı, inşallah görebilmişsinizdir, yoksa çok üzülürüm ;) Teeee nerelerden geldi o kurdele biliyor musunuz, çok kıymetli benim için çoook, hepsini harcamadım, azcık daha var ;)

Bu da Gökalp için yaptığım süs yastığı (tamam daha önce görmüştünüz ama ya görmeyenler varsa sevgili okur, 187'nin yeni olan 7'si mahrum mu kalsın bu güzelim yastıktan :)) Hey! Yeni 7, sana sesleniyorum o bulut yastık da benim tasarırım ;) Bil istedim....)
Etamine geldi sıra, dersleri serdik nasıl olsa, içimiz de rahat çok şükür, zerre vicdan azabı yok, bilakis, ders çalışmamaya karar vermenin, Sevgili Nilgün hanımın (Collette) öğütlediği gibi, ders çalışmayı siz fanilere bırakmanın verdiği bir iç huzur, bir vurdumduymazlık, bir dünya yansa bir avuç otum yanmaz durumu ki sormayın :)))
Bu nakış kitaplarını canım arkadaşım verdi, çok ama çok mutluyum, ganimet bulmuş kadar hem de :))
Sabah motorda iki tanesini inceledim ve seçtim bile içlerinden yapacaklarımı :)))

(Resim ters, evet, düzelmiyor ne yazık ki, inat etti, e döndürüverin azcık boynunuzu, hem masaj olur bilgisayar başında azcık :))

Bu çerçeveleri te yılbaşında almıştım indirimde Migros'tan, bekleyip duruyorlardı, işte şimdi tam sırası :))) Bekleyin bakalım, ben diyim 5 siz deyin 10 post sonra gösteririm bu çerçevelerin içine yaptığım etamin desenlerini :)))

Ali Deniz'in yastığını köye gidince aldık, getirdik, yerine yerleştirdik :) Annem pek bi güzel örmüş arkasını, astarlamış ve dikmiş :) Ellerine sağlık şekerim :)

Bu kukla yeni geldi bize, başka başka güzelliklerle, getiren, gönderen sağolsun :)
Kukla geldi ama pek bir karışık ortama denk geldi :))) Asıldığı yerden şaşa kaldı gördüğü bu manzaraya :))))

Filomuz hazır, hadi bakalım....

Bizim Nehir alem bir kız, bu hayvanlarla oynayıp duruyor, sürekli bi hizaya sokma, bi hayvan saygı duruşu, ardından bi hayvan marşı törenleri :))) Dünkü törende de kulak misafiri oldum konuşmasına, çok güldüm (içimden elbet :):
"Bizi yemeyin, bizim de canımız var, kürkümüzü giymeyin, gerçeğini giyin, bizi giymeyin, yazık değil mi bize......" diye uzayıp giden bir konuşma, umarım dinleyenler etkilenmişlerdir :))
Hafta sonu Tuzla'dayız. Nehir: "Anne Köpüş'ü de götürücem teyzeme, Beybiförst ve tavşin gelmek istemedi ama Köpüş'ü götürmem lazım, zaten yeni iyileşti. (Ali Deniz kulağının dibinde basbas bağırdığı için kulağı zarından çıkmıştı ) "Tamam, götürelim kızım" Bunları konuşmadan az önce kendi kendime düşünmüştüm "Nehir 8 yaşına yaklaştı hala bu havyanlarla oynuyor, ne zamana kadar sürer acaba?" diye. Bunları düşündüğümü anlamış gibi çok ilginçtir, dedi ki "Anne ben büyüdüm ama hala bunlarla oynuyorum çünkü ben onları canlı sanıyorum, hayvanları öyle bir kenara bırakamıyorum, yatarken yerlerine yerleştirip, üstlerine yorgan örtüyorum yoksa onlara bişey olacak sanıyorum" iyi bari aldık cevabımızı, ne kadar dilersen o kadar oyna çocuğum :)

Ve finalllllll :))) Tatata tammmmmm :)) Önce çuvalla denedim, içime sinmedi, keçe daha iyi oldu sanki :) Bu yanındaki melek ne mi, e o da Nehir'e hediye geldi, merakla bekliyor bu kasnağın içine ne yerleşeceğini :)) Aslında yaptım ki, gün gece 12'ye kadar yaptım, bitirdim ama size göstermeyeceğim şimdi :) Sizin merakınızı, heyecanınızı diri tutmam lazım sevgili okur, o bakımdan bir sonraki postu dört gözle bekleyiniz ve görünüz bakalım bu boş panonun son hali nasıldır :) FLAŞ FLAŞ FLAŞŞŞŞŞ, PEK YAKINDA BU SALONDA :)))

Güzelim cuma aşkına, haftanın en şahane, en yakışıklı, en güzel, en havalı günü aşkına, MUTLU CUMALAR, ardından da MUSMUTLU HAFTA SONU HEPİNİZE :)))

KARA LAHANA-MISIR EKMEĞİ EŞLİĞİNDE :)

Dersimiz Kara Lahana arkadaşlar, son köy çıkarmamızda elbet kara lahana ve ayrılmaz ekürisi mısır ekmeği de vardı :)

Annemin en güzel yaptığı yemeklerdendir. Biraraya geldiğimizde de fiks yemeğimizdir.

Mısır ekmeğini hem kara lahanaya doğruyoruz, hem de köy yoğurduna :) Yoğurtla ayrı güzel, lahanayla ayrı ;)

KARA LAHANA- MISIR EKMEĞİ EŞLİĞİNDE

İçindekileri yazayım şimdi;
- Kara Lahana
- Pazı
- Labada
- Ebegümeci
(Buraya kadarki saydıklarımın hepsi bahçeden ;)
- Bulgur
- Pirinç
- Sarmısak
- Barbunya
- Domates
- Salça
- İç Yağ (Hiç hazetmediğim bir yağdır kendisi ama bu yemekte hiç hissetirmedi kendisini, hayret!)
- Tereyag
- Yeşil Erik

Hepsini düdüklü tencerede yarım saat kadar pişiriyoruz. Piştikten sonra bir avuç kadar mısır unu ekliyoruz. Biraz blendırdan geçiriyoruz ama çok değil, yoksa püre gibi olur. En son olarak, tereyağda kızdırdığımız pul biberi ekliyoruz, oldu mu sana bereketli, mis gibi bir Kara Lahana :) AFİYET OLSUN :)

ÇOCUKLARIMIZIN BAYRAMI-KUTLU OLSUN...

Küçük hanımlar, küçük beyler...
Sizler hepiniz, geleceğin bir gülü,
yıldızı, bir bahtının aydınlığısınız.
Memleketi asıl aydınlığa gark
edecek sizsiniz. Kendinizin ne
kadar önemli, kıymetli olduğunuzu
düşünerek ona göre çalışınız. M.Kemal ATATÜRK

KUTLU OLSUN...

YALAVVVA-YALAVVVAAAAAA* ;)))

 Hafta sonu Yalova'daydık, daha doğrusu köyde, hava serindi, çocuklar  bahçede fazla oynayamadılar ama en azından hava değişimi oldu, sıkılmıştık İstanbul'dan, memleket havası aldık kendimize geldik çok şükür :)
Köyden Yalova'ya inmeye pek fırsat olmadı bu kez, pazara gittik bi, sebze-meyve aldık İstanbul'a getirelim diye. Geçen hafta size gösterdiğim Yalova Biberi'ni bu kez yerinden aldık ama alacağın olsun pazarcı, tatlı diye garanti verip  karışıkların iki katı fiyatına sattığın biberin ne kadar tatlı olduğunu bu akşam tecrübe ettik :( Mideme sancılar girdi acısından, gözümden yaşlar boşandı :((( Eh sen dur, seni bulmaz mıyım bi dahakine, tipini "mıh gibi aklımda tutuyorum" :))) Diyelim bulamadım, o zaman mahşer yerinde bekle beni ;)
Bu arada tatilde, bayramda gidecek memleketi olmayanlara, İstanbul'un yedi göbekten yerlisi olanlara pek üzülüyorum yahu, hele de köyü yoksa insanın o daha bi fena :(  Şanslıyız ki biz, hem köyümüz var hem de köyümüzdeki bahçemizi cennete çeviren bir babamız... Bu sefer kısmetimize erik ve çağla düştü, Nehir yedi, Ali Deniz ağzında yuvarladı durdu :) (Hatta o kadar ki, misafir tabaklarındaki erikleri tek tek ağzına alıp, tabağa koymuş terbiyesiz çocuk, Allahtan ben bu talihsiz olayın şahidi olmadım :))
Size köyden fotoğraflar getirdim, baharı bizim bahçemiz nasıl karşılamış bir görün istedim, o minik ellerin tuttuğu sepetteki erik ve çağlalar da size olsun pek kıymetli okur ;)

Babam ve Bahtiyar...Hayvanlar yıllarla birlikte sahiplerine benzerlermiş ya, Bahtiyar ve babam da birbirlerine benzemiyor mu sizce de, yanaklarındaki bene varana kadar hem de :) Bahtiyar Nehir'le akran, Nehir henüz çocukken, o yaşlanmaya başladı bile, e performansı da düştü tabii haliyle, artık kapıya gelenleri ısırmıyor :))
Yalnız ne zaman köye gitsek, Ali Deniz'e "Bahtiyar", Bahtiyar'a da "Ali Deniz" diyorum :) Normal midir bilmem :)))

Fotoğraftaki Leylak ağacını, fide vaziyetinde teeee Nehir'e hamileyken almıştım babam bahçeye diksin diye, o bakımdan pek kıymetli :) Yani sevgili okur, bu bahçede Nehir'le akran bir ağaç bir de köpek var, sor bana hangisi en güzel, "En güzeli benim kızım" :)

Bu sabahki kahvaltı soframız, sayalım mı en bi bahçeden en bi organik olanları :) İncir reçeli, bal, zeytin, tereyağ, köy yumurtası (Mehtap Abla, kümes teli işi "tamam" :)

Kalabalıktık kahvaltıda, misafirlerimiz vardı :)
Annem, Elif, Aslı, Erdal, Yılmaz Abi, Şermin Abla, Hilal, Koca kişisi ve kuzular...

Bilenler bilir, çünkü çok yazdım vakti zamanında, benim için iki yıldır Yalova= Araba kullanmak, bilmeyenler için şu yazım tam olarak hissettiklerimi anlatabilir... Neyse bu sefer de kullandım, yani çok şükür kullanabildim, köyden Termal'e bir kez, bir kez köyden Yenimahalle'ye gidiş dönüş, bir kez Yalova'ya tek gidiş, e bu sefer daha iyiydim sanki, onu da şurdan çıkardım, araba kullanma esnasında, park etmeden, duraklamadan, hem radyo kanalını değiştirebildim, hem de camı açtım bir kez :)))) Gülme sevgili okur, yapamayan da var (yok mu yoksa?)
Böyleyken böyle bizim hafta sonu, curcunalı, bol oksijenli ve dahi pek bi organik...Daha ne olsun :)
MUTLU HAFTALAR OLSUN HEPİNİZE :)

* O başlığın manası da, minübüs durağında kahyalar ya da şoförler aynen bu şekilde bağırırlardı, hatta o kadar ki biz uzun müddet Yalova'nın gerçek adının Yalavvvva olduğunu sandık da,nice sonra aydık :)))

VAHİY YOLUYLA GELEN İSİMLİK...

Beşiktaş-Üsküdar motorundayım, işten çıkmış, eve gidiyorum. Çantamda Finansal Yönetim II, bana göz kırpıyor, alayım da 7 dakika da olsa bi bakayım diyorum, tam hamle ederken kitaba, içimden bir ses (ki bu susmak bilmeyen ses mahvediyor beni!) "Kaç akşamdır çocuklar yüzünden uykusuzsun, iki dakika koy  kafanı da kestir" diyor, "hay hay" diyorum, "Hem bu kafayla okuyacağını anlamazsın ki zaten" diye de kendi kendimi tasdikliyorum :(
Koydum kafamı, rüya ile gerçek arasında gidip geliyorum (bu konuda çok yetenekliyim, her koşulda uyurum, minibüs, otobüs, vapur, iki dakika, iki saat hiç farketmez)... Vahiy gibi bi şey geldi tam o sırada bana, Derinden bir ses; "Anlaşıldı Esen kulum, sen bu ders çalışma işini beceremeyeceksin, vazgeçiyorum ben de seni zorlamaktan... Bunun  yerine, aklından bir türlü çıkaramadığın, bitmeyen projelerle dolu hobilerinle ilgili destekleyeceğim seni bundan böyle... Keçe olur, etamin olur, tığ işi olur; bu alanlarda kariyerine devam etmeni sağlayacağım! Boşver kitapları sen, rahat ol bir de, hiiiiç vicdan yapma! Hem unutma, ders çalışma kapasiten yok, çalışsan da alma kapasiten de az belki ama bunun yerine sana çok az kuluma nasip olan üstün yetenekler verdim! Misal, şu anda sana verdiğim bu gazla (bu yanlış bi kelime kabul-ilhamla diyelim) eve gidip, en en en pembe keçeleri seçeceksin, sonra bunları kalp şablonunla keseceksin. Hani kendini şaşırıp pek çok kumaş almıştın-görmemiş gibi- işte onları da kıyıp kullan artık, pembe puantiyeli kumaşı yuvarlak kesip, kalpli parçalara dikeceksin, harfleri bu yuvarlaklara yapıştıracaksın, gerisini biliyorsun zaten yetenekli kulum, hadi göreyim seni şimdi!"
Evet, tam böyle oldu, yani tam demeyeyim ama bu minvalde bi şey ve evet sadece 7 dakikalık yolda oldu bütün bunlar :) Ben uyandığımda bambaşka biriydim, insanüstü yeteneklerle donatılmış, ışıklı ışıklı, musmutlu bir insan olarak indin motordan :)))
Bu gönül rahatlığıyla eve varınca, tebliğ edilenleri bir bir uyguladım ve sonuç :)
Çok teşekkürler Allahım, bana verdiğin  bütün bu eşsiz yeteneklere (kek konusunda kendim çabalamalıyım, kabul ediyorum :) O konuda bir yardım dilemiyorum :))

KEÇE İSİMLİK
Ben bayıldım bu renklere, bu ahenge, bu puantiyeye, nihayetinde bu isimliğe :) 

Arkadaşlar, bacılar lütfen çocuklarınıza isim koyarken iyi düşünün, kısa ve öz isimler koyun, tıpkı bu örnekteki gibi, mümkünse altı harfi geçmesin :)) Zor oluyor yoksa isimliklerde :)) En sevmediğim kısmı keçeden harf kesmek çünkü, lütfen azcık anlayış! :)))
O "s" de serseri bir "s" oldu azcık, yamuk yapıştırıvermişim, e azcık serserilik de iyidir yahu!

BONUSSSS

ESEN MUTFAKTA (OLMASA DAHA İYİYDİ AMA!)

Anlamıyorum sevgili okur, bu uyuz kek kalıplarının benimle alıp veremediği nedir, yağlıyorum ama ne yağlamak, unluyorum sonra ama ne unlamak, malzemenin yarısı kalıbı terbiyeye gidiyor neredeyse :( Sonuç, kalıba olduğu gibi yapışmış bir de bonus olarak üstü zift gibi yanmış bir kek :( Çık diyorum çıkmaz, gel diyorum gelmez, hiç bırakır mıyım, cebren çıkardım kalıptan, çıkarmaz olaydım. Paramparça bir kek, sağlam kısımları kalıpta kalmaya inat eden bir kek :(
Neyse öyle ya da böyle yar etmedim keki kalıba- da demek istediğim başka bişeydi, havuç koydum, bir de azcık kalmış cevizleri koydum bu beter keke, nasıl güzel bir tat, nasıl yiyip yiyip doyulamayası bir kek anlatamam, yüzüne bakmazsın ama tadına doyamazsın. Bir de size de oluyor mu, arada cevize denk gelince, sanki piyango biletine son iki rakam ya da bilemedin amorti çıkmış gibi bir mutluluk ağzında :)))) Evet bu betimleme iyi oldu arkadaşlar, bozmayalım lütfen :)) Yani neymiş, aynen (köfte1, köfte2) örneğinde olduğu gibi görünüş aldatırmış, önemli olan kıyafet değil içindekiymiş :)

Bir de poğaça yaptım bu kekin yanına, o, kek kadar asi çıkmadı, gayet uysal, efendi bir poğaça oldu. Pakmaya'dan bilumum kabartma malzemesi ve vanilya alınca paket paket, tarifler kitabı hediye ettiler de ordan yaptım bu tarifi. Yoğurmak bana göre değil pek galiba, ellerimin içi hamur dolunca biraz asabileşiyorum :( Bana lazım gelen tertemiz, mis gibi yufkalar sanırım.
Tarife süzme yoğurdun yerine normal alelade market yoğurdu kullanmak dışında sadık kaldım ama dinlendirdiğimiz hamuru ikinci kez yoğurma işlemini unutmuşum (fırına koyarken aydım!)... Bir de iç malzemesini beyaz peynir ve kaşar peyniri ile hazırladım.
Tuz yazmamışlar ben tuzsuz olmaz diye düşünüp az biraz koydum ama yetmedi tabii, siz yaparken tuz eklemeyi unutmayın.

Haberin olsun kek, bu poğaçaların yanına konmayı haketmiyorsun, bu nadide blogda meşhur olmayı da ama sen yat kalk tadının süper olmasına dua et ;)

TULUM PEYNİRLİ SALÇALI POĞAÇA

MALZEMELER (6-8 Kişilik)

3 su bardağı un

1 paket Pakmaya instant maya (10 gr)

1 yumurta akı

1 çay bardağı zeytinyağı

1 çay bardağı süt

1 kase süzme yoğurt

1 çorba kaşığı biber salçası (Ben koymadım)

Tuz

İÇ MALZEMESİ:

200 gr. tulum peyniri

Yarım demet taze nane

1 adet büyük boy haşlanmış patates

ÜSTÜ İÇİN:

1 yumurta sarısı

Haşhaş tohumu 

YAPILIŞI:

Unu, hamur yoğurma kabına eleyin. Ortasını havuz gibi açıp instant maya, 1 yumurtanın akı, zeytinyağı, süt ve yoğurdu ilave edin. Hamuru maya tanecikleri yok olana kadar iyice yoğurun. Hamurun üzerini bir bezle örtün. Oda ısısında yarım saat kadar dinlendirin. İç malzemesi için haşlanmış patatesi rendeleyin kıyılmış taze nane ve rendelenmiş tulum peynirini ekleyin, karıştırın. 

Hamur yeterince mayalanınca tekrar yoğurun. Mandaline büyüklüğünde parçalar koparın ve un serpilmiş tezgahın üzerinde açın. Ortasına iç malzemeden bir miktar yerleştirip avucunuzda yuvarlayıp tabanını hafifçe bastırarak düzleştirin. Yağlı kağıt serili fırın tepsisine aralıklı olarak dizin. Üzerlerine önce yumurta sarısı sonra haşhaş tohumu serpin. Önceden ısıtılmış 180 dereceye ayarlanmış fırında pişirin. AFİYET OLSUN

Pek bi zorlandım bu tarifi yazarken, nerde benim kendi kalemimden çıkan tariflerimin sıcaklığı, nerde bu soğuk tarif :))

Kitabımız budur

Tarifimiz ise bu ;)

Bu yaklaşık 10 gündür yenmeyi bekleyen diyet yiyeceğim, bir kase yedim ve bayatlamaya terkettim kendisini çünkü yukarıdaki ve aşağıdakilere çok günah olurdu aksi :)

Şu renklerin güzelliğine, uyumuna bi bakar mısınız?
Yeşil biberlere daha  dikkatli bakın çünkü onlar benim hemşehrilerim :) Pazar tezgahında "Yalova Biberi" yazıyordu : ) Ne yaptım biliyor musunuz hem hafta sonu kahvaltıda kütür kütür yedik çocuklarla, hem çoban salataya doğradım mis gibi, yetmedi bir de kızartma yaptım kırmızılı yeşilli, bol sarmısaklı yoğurt eşliğinde, yukarıdaki diyetlik de ağlamaktan bi hal oldu bu duruma :))))

BONUS (Sakince, usulca dinleyin lütfen, mümkünse bir de gözünüzü kapayıp :)

Meraklısına Not: Ders çalış(a)mıyorum maalesef, kitaba çiçekler çiziyorum, çizdiğim çiçekleri sarmaşıklarla birleştiriyorum, kırmızı kurşun kalemle bunları yaparken gayet de başarılıyım kanaatimce ama ders çalışamıyorum :( Allah beni ıslah etsin ;((( Ders çalışma azmi versin tez zamanda bu tembel teneke kuluna :(

BİM BAM BOM BENİM DE ARTİK BİR KİTABIM VAR :-)

Bloğu açtığım zamanlarda en çok çocukları yazıyordum, çocuklara hatıra kalsın bugünlerden diye de yaşadığımız özel ve ondan da ziyade komik anları kayıt altına alıyordum. Pek çok post yaptım Nehir'den İnciler diye, onları geçenlerde bir araya getirmiştim ama ancak kısmet oldu minik bir kitapçık olarak bastırmak... Şimdi tam da burada size tavsiyemdir, varsa eğer küçük çocuğunuz, onun ağzından dökülen hikayeleri, komik sözleri lütfen kaydedin siz de, fotoğraflarla zenginleştirin,  dilerseniz böyle amatörce bastırın, dilerseniz cd'ye koyup saklayın ve görün günü geldiğinde nasıl kıymetli bir hediye olacak çocuğunuza... Çoktan aklınızdan çıkan "An"lar, birlikte baktığınız bu kitapla nasıl da anlam kazanacak... Ben şimdi hayal ediyorum, sene bilmem kaç, biz kocamla Yalova'dayız, çoktaaan emekli olmuşuz, çocuklar yuvalarını kurmuşlar, çoluk çocuğa karışmışlar ve o bayram sabahı hep birlikteyiz, bu kitabı çıkarıvermişim aniden, torunlara seslenmişim "Gelin bakalım, size bir sürprizim var, okuyup okuyup gülmüşüz kahkahalarla!" :))
İnşallah görürüz o günleri sağlıkla...
Veeee huzurlarınızda Nehir'den İnciler;

NEHİR'İM CANIM KIZIM, NASIL GÜZEL BİR HEDİYESİN SEN BİZE GÖR DİYE BU KİTAP...

Kitabın sol sayfaları boş, oraları Nehir'e bıraktım, resimler yapacak, yazılar yazacak, sonra saklayacağız birlikte :)
Sırada Ali Deniz var, sözcük dağarcığı "Gak gak, atta, at, al, baba, çisss, mama, dede"den ileri gittiği zaman, onun söylediklerini de aynen böyle kaydedeceğim, unutmayalım diye yazacağım ve hiç üşenmeyeceğim günü geldiğinde bir de "Ali Deniz'den İnciler" kitabı yapacağım inşallah
***************

Bitti mi peki sayın okur, bir haftadır yazı yazamayan ben, sanıyor musunuz ki bütün hafta boyunca bu kadarcık faaliyetle kaldım :)  Elif'in benden istediği turuncu telefon kılıfını yaptım, niye turuncu bilmem ama ısrarla turuncu istedi, ben de evdekiler az turuncu diye gittim en bi turuncusundan aldım keçenin :))
Bakın bakalım nasıl olmuş, Elifff en çok sen bak bakalım, beğenecek misin şekerim :)

Çok düşündüm nasıl bir şey olsun diye, motif yapayım dedim sonra, bir de nakışlı çiçekler (bu çiçeklerin ilhamı için Mehtap Öğretmenime çok teşekkürler)
Turuncuyla pembenin uyumunu çok seviyorum, o yüzden de azcık pembeler ekledim ayrıntılarına, arkasına minik bir cep diktim ki, küçük bir not için ya da yazın Yalova'da  kuzulara dondurma yedirmeye sahile giderken bozuk para için misal ;) E şarttı yani o cep oraya :)

Azcık da ayrıntılara bakalım, o çiçeği iki ayrı motif olarak yaptım ortasındaki turuncu boncukla da birleştirip aynı zamanda da keçeye diktim. Alttaki çiçekleri yine düzgün yapamadım ama sanki rüzgar esmiş de dalgalanıvermişler gibi düşünün siz :)

 Arka kısmındaki o kurdele telefonu çıkarmak için kolaylık olsun diye ön parçanın iç kısmına diktim ve çıkarmak için bir kesik attım arka taraftaki parçaya, çektiğin anda hooop telefon çıkıversin diye :)  Kapatma kısmındaki parçayı da tığla yaptım, ön tarafındaki boncuk da düğme niyetine ;)  Of yarabbim ne çok anlattım  çok mühim bi şeymiş gibi, halbuki bakınca hepsi ayan beyan ortada di mi ;) Yeter ki insanın yapmaya gönlü olsun :)

Güle güle kullan şekerim, hep güzel haberler al çalan telefonlardan :) Öperim çooook....

BONUSSSS ;)

ŞUT VE GOLLLLL ;) HAFTA SONU MACERALARI...

Veeeeee, Ali Deniz'in pasıyla gelen top, kahve keyfini çok görür anne-babaya :( Öyle ya bu güzel pazar sabahında kahvaltı sonrası, tatlı tatlı sohbet eden anne-babaya bir de kahve çoktur, derhal bozulmalıdır bu huzur ortamı :( Allahtan benim fincanıma isabet etti, yani küçük fincana, üstelik yarısını da içmeme rağmen o nasıl bir kahve dökülmesi, sıçraması, bulaşmasıdır... Perdeye, sehpa örtüsüne, yerlere neredeyse bütün salona bulaştı ama altı üstü yarım fincan kahveydi halbuki....

Neyse sevgili okur, temizlendi, paklandı, değiştirildi, yıkandı ve olağan güne geri dönüldü :))) "Ali Deniz kırıcam kafanı senin" dedim ben (ki çok söylememe rağmen iki çocuğumun da kafaları gayet sağlam :)), kocam kendi lisanında kızdı ama sonra kıyılamayıp bücüre, nerdeyse onu üzdüğümüz için özür dileyecek kıvama geldik :)))  Çocuk terbiyesinden bihaberiz evet, tutarsızız da maalesef :))) Şükür yarabbi bu halimize (İlerde de Allah mahçup etmesin diyelim!)

Ders çalışıyorum yeminle (bunu da her postta yazmazsam kendimi fena hissediyorum) bu arada minik işler de yapıyorum teneffüslerde :))) Misal Alper'in Haziran ayında gelecek kardeşi Gökalp için bir yastık yaptım, öncekiler kızlaraydı hep, pembeli-beyazlı, bu seferki mavi, masmavi :) Keçede istediğim tonu bir türlü bulamıyorum, onca mavi arasında bu tonu beğendim en çok ama istediğim bu muydu, hayır :( Annesi beğendi ya sorun yok öyleyse, sağlıkla gelsin Gökalp, güzel günlerde kullansınlar inşallah :)

Bir de kitap ayracı yaptım kendime :) İçine aile fotoğrafımızı koydum-ki biliyorsunuz bu güzel fotoğrafları Alper ve Gökalp'in annesi Zehracığım çekmişti ;)-  Etamin kalp işledim  ama ne yapacağımı bir türlü bilemedim, sonra aklıma böyle bir şey geldi, yani kitap ayraçlarının içini kalp şeklinde oyup, monte etmek... Yapıştırdım etamin kumaşı keçeye ve diktim sonra da ama düzgün kesemedim,düzgün yapıştıramadım (kabul bu kısımlara biraz daha çalışmam gerek) Sonuç budur arkadaşlar, ben sevdim kitap ayraçlarında etamin ve keçe kardeşliğini, daha önce de başka versiyonlarını denemiştim ama şimdi onun için "bir tık" diyemeyeceğim de, "Merak eden arkadaşım, etiketlerden kitap ayraçlarına bak istersen bi ;)"

Bu ne ki, siz bir de finalde görün beni :)) 

Bu kez bonus kuzuların videosu olsun mu ;) 

Dün akşam çektim bu videoyu, alışveriş merkezinde, Ali Deniz dondurmayı kendi yemek yerine daha çok kıyafetine yedirdikten ve yemesi gereken domates çorbayla tişörtünü boyadıktan sonra :(( Reziliz biz çok rezil :( 

Bir de yakında tamamen pes edip hiç bir avm ye gitmiycem sanırım, çünkü Ali Deniz'in her kıyamet koparmasında, tutturmasında, yere kendini atmasında (ki bunların hepsi birden olabiliyor bazen) yan masadaki teyzeler, bacılar gözlerini dikip taciz etmekte hiç bir tereddüt yaşamıyorlar, "Aaaaaa, görüyor musun sen çocuğu, hay Allah ne rezillik bu böyle ya, cık cık cık!" iç sesleri de cabası (sanki duymuyorum!) 

Bi bırakın arkadaşlar yaaa, sizin taciziniz yüzünden çocuğa layıkıyla sinirlenemiyor, layıkıyla terbiye edemiyoruz yahu :)))) 

Zaten Nehir geçen sefer demişti böyle bir kriz anında "Anne bu Ali Deniz bizi çok reziiiğğllediyo yaaa!" :) 

Ne demiş Can Baba "Sevgi Duvarı"nda;  "Ne kadar rezil olursak o kadar iyi" :))

Kalın sağlıcakla ;) 

YASTIK YAĞMURU-KAHVELİ BİR KURABİYE EŞLİĞİNDE...

En önce Ali Deniz'in yatağının üstü boş, çocuğumun hiç yastığı yok diye bi yastık işledim motiflerle, annem yastık haline getirdi ama henüz alamadık...

Sonra benim bayıldığım kokinalar, yılbaşı çiçekleriyle süslü bu güzelim yastık çok uzak bir memleketten geldi, gönlü zengin dostlar eliyle ;) Benim makam koltuğuma yerleşti, dayıyorum sırtımı şimdi, yok yastığa değil, dostluğa... ;)

 Sonra madem benim yaptığım köyde, daha gelmesine de epey var diye Ali Deniz'in yatağının üstüne bu kedili yastığı aldık Mudo'dan...

 Ertesi hafta gidince de bunları gördük bu sefer ve "Güzel olur uzun yastığın yanına, hem bunlar da pisili" dedik, bunları da aldık...

O kare kedilileri alırken yanında bir de bu yastığı görmeyeyim mi, bayılmayayım mı, salona da ne güzel olur diye bir de bunu almayalım mı ;)

 Yastık hikayelerinin sonu (şimdilik!) bu minik yastık, hediye çekilişinden gelen Burcu Hanım'ın ördüğü yastık bu da :)  Ali Deniz'in odasında yerini buldu...
Ne demiştim;, "Ali Deniz'in odasında hiç yastık yok!" mu? Gökten yastık yağdı bize ;)
************
Dün akşam kahveli kurabiye yaptım, tarifi de sevgili Ülker'den aldım, o da bir başkasından, bir başkası da bir başkasından mı bilmem :) Tarifini yazmayayım, şuradan bakabilirsiniz, ben de aynen yaptım ama kahveyi azcık eksik koydum, bir de kendimi azcık tarçın koymaktan alamadım :) Yalnız bir dahaki sefere ceviz büyüklüğünde değil de fındık büyüklüğünde yapmam lazım ki, tepsi de bunca yayılıp, kocaman olmasınlar... Kurabiye değil de bisküvi gibi oldu sanki, Nehir çok sevdi ve dedi ki "Anne çok güzel bunlar, sen bunlarla meşhur olursun" :))) Oldum ki, yazdım ya buraya, şu andan itibaren meşhurum ben :)))

Kahveli Kurabiye

Böyle üstüste dizdim çünkü, bunları böyle şekilsiz görünce, aklıma çocukluğumuzdaki dokuz taş oyunu için bulduğumuz yassı taşlar geldi ;) 

Hafif, kuşlar gibi hafif bir "püskevit" için bir deneyin bence ;))

*********

Yüce Rabbim, hikmetinden sual olunmaz ama, karayeli yarattın, poyrazı yarattın, meltemi yarattın da peki lodosu niye yarattın ;( İki gündür bitmeyen başağrımın sebebisin lodosssss :( Sevmiyorum seni hiç....

BONUSSSS