ARZU İSTERSE HERŞEYİ BAŞARABİLİR...

Arzu Yalova'dan benim lise arkadaşım, ticaret lisesini beraber okuduğum hem güzel hem de çok akıllı arkadaşım... "Canciğer kuzu sarması" derler ya, öyleydik hep, ikimiz takılır, bütün dertlerimizi sırlarımızı birbirimize açardık... Lisede ben  -edebiyat hariç tabii- "tembel teneke" iken ya da hadi o kadar da haksızlık etmeyeyim kendime ama vasat bir öğrenci iken, o zehir gibiydi, dersleri hep süperdi...
Sonraaaaa lise sona geldik, ilk bizim liseyi bitirdiğimiz yıl çıktı sanırım, üç gün okul, iki gün staj (tersi miydi yoksa?)  Arzu bi bankaya girdi stajyer olarak ben de Akal Fabrika'sına... Bankada kalma şansı vardı, çok beğendiler Arzu'nun çalışmasını ama başka bir seçeneği daha vardı, annesinin akrabası bir gençle evlenmek, hem de hemen yani lise biter bitmez, yani üniversite bile düşünmeden-düşünemeden... Annesini kırmadı, aşık olmadığı ama olacağını umduğu kişiyle evlendi, kapandı  ama bu fiziksel kapanmayla birlikte bence Arzu hayata da kapandı maalesef... Hemen bir kız bebeği oldu, birkaç yıl sonra ikinci bir kızı daha... Film de bu arada koptu sanırım, eşiyle ayrıldılar... Arzu iki kızıyla başbaşa kaldı... Ben Arzu'nun onca parlak zekasına rağmen, başına gelenlere bu aşamaya kadar boyun eğmesine hep şaşırdım,  hatta şaştım kaldım... Araya zaman girdi, biz birazcık uzaklaştık ama biliyorum ki gönüllerimiz hep birdi, Arzu hep aklımın bir köşesindeydi, nasıl olmasın ki, yıllarca kardeş gibiydik, bütün lise anılarımın baş kahramanıydı o... Yaptıklarımız, sırlarımız hepsi bizde saklı tıpkı "AYEM" gibi...
Şimdilerde Arzu'nun kızları büyüdü, biri evlendi hatta iki yıl kadar önce... Arzu ayakta tek başına durmaya çalışıyor ama Yalova kolay kolay insana ekmek veren bir şehir değil ne yazık ki, onca güzelliğine rağmen... İnsanı pes ettiren bir şehir. Arzu iş arıyor bir zamandır ama bulamıyor. Bu akşam çocuklar uyuduktan sonra face'de yazıştık onunla, aramızda geçenleri buradan yazıyorum izniyle...

arzu naber

iyi cnm sen

çok şükür iyiyim

çocuklar uyudu, evi topladım

oturdum biraz şimdi

çalışmıyosun di mi

çalışmıyorum cnm

iş yokki

hay allah

yalova iş yönünden kısır

çok haklısın

yalova tam emekli cenneti diyolar ya

aynen öyle

satıyo musun peki yine bişeyler

evde satıyorum yine

iyi bari ama yetmez ki o da

yettiği kadar işte

istanbul da olsan çoktan iş bulmuştun

o aklınla arzu çok yazık ettin valla, zehir gibiydin

ben üzülüyorum senin yerine

ahh esen ahh

seneler geri gelmiyoki

gelmiyo ama hala gençsin

yine yaparsın istesen

bak dibinde üniversite var

çocukların da büyüdü

en işine yarayacak bölüme rahat rahat girersin

arkadaşın artık o kadar zeki değil ki cnm

beyin yorgun

yok be yaaaa, ben inanıyorum, aynıdır

bi dene bakalım bu sene kendini, ne kaybedersin, başvur öss ye

kpps ye girsem diyorum ama

o daha zor

nsl çalışmam gerekir onu bilemiyorum

internet var elinin altında, bi dünya kaynak var

ayşeyle sürekli ders çalışıyoruz bu sene

dersleri çok ağır

e daha ne! ben bile çözüyorum Türkçe sorularının neredeyse tamamını, öss ye bakıyorum her sene

sen gir sınava

bak nasıl haklı çıkıcam

evde oturmak yerine üniversite mezunu olursun

masrafın da olmaz

ne düşünüyosun

kardeşimin dükkanına gidiyorum

okursam nsl olucak bunlar

Hiç tam gün olmuyo zaten dersler

ya sabah ya öğleden sonra

ayarlarsın

sen beni dinle

arzu artık kendine bak biraz da

boşver

artık sıra sana gelsin, herkesin gönlünü yaptın

daha işim bitmediki esen

bitti, yeter

üç günlük dünyada

ayşeye ayda 150 lira nafaka gönderiyolar

sen bitirmezsen bitmez

aylık harçlığı o zaten

haklısın ama başka bir yol bul kendine

valla yazık ediyosun arzu

kıymetini bil biraz kendinin, aklının

haksızlık etme

cnm benm

silkelenmeye o kadar ihtiyacım var ki

e hadi, silkelen o zaman

düşün söylediklerimi

başka şehirde olsa neyse ama dibinde yaa üniversite

tmm cnm düşünücem

ben bile bi üniversite bitirmeden bu dünyadan gitmek istemiyorum

kimselere danışma, sorma, kendi kendine gir sınava, gizli gizli

hem heyecanlı da olur

kazanınca da nasılsa gitmek isteyeceksin

:)

di mi

cnm benm

enerji dolusun maşallah

seni anlatayım mı bloğumda yeni yazımda

allahım daim etsin

izin verir misin

:) sen de ol

anlat cnm

enerjimin tükendiği yerde yeni bişey buluyorum kendime

ne istersen anlat

hoppp tavan yaptırıyorum :)

bana şeref verirsin

iyi yazayım şimdi

sen takip et bakalım

:)

belki eski resimlerden de bulurum bi tane

mail adresin var mı

var cnm

söyle bakalım

yazınca yollarım sana, bakarsın beğenirsen koyarım bloğa

bana önceden gönredmene gerek yok cnm

e peki

sen ne yazarsan yaz kabulümm

benden günah gitti şekerim

hahahha

çok duygulandım esen

ağlattın beni :)

:) deliiii

ağlatmak için söylemedim bunları, bazen ihtiyacı var insanın başka biri tarafından uyarılmaya, kendinin farkına varmasını sağlamaya

:)

Ben fikrimi söyledim, Arzu'nun zekasının farkına varmasını, hala geç olmadığını görmesini istedim, dilerim dinler beni ve ben haklı çıkarım, yakınlarda bir zamanda "Haklıymışsın Esen, ne güzel oldu bak, kazandım üniversiteyi" der..
Gelelim bunları size anlatma sebebime; Arzu'ya bu söylediklerim onu bu kadar motive etme isteğim aslında kendim için de istediklerim, o başaracak biliyorum (eğer isterse tabii) ondan sonra da sıra bana gelecek ;) önce lisans tamamlamayı bitiricem, sonraa... sonrasını, sonra anlatırım günü gelince...
Biz İstanbul'da büyümedik, okumadık, üniversite için dershane şansımız hiç olmadı, bizi yönlendiren ailelerimiz de ne yazık ki olmadı (bunu asla onları suçlamak için söylemiyorum) hasbel kader geldik bu günlere, tamamen kendi irademizle ve şansımızın yardımıyla, halbuki ortaokul - lise çağlarında ne çok ihtiyacı varmış bir insanın motivasyona şimdi çok iyi biliyorum....
Neden ben ortaokulu kız meslekte, liseyi ticaret lisesinde okudum? Ne kadar alakasız değil mi birbirinden ikisi, iki uç nokta.... Kız meslekte sürfile ve ilik açmayı öğrendim :) Bir de ev ekonomisini (çok işime yaramış özellikle bu kısmı, hala bir kuruş para biriktiremeyen bana :))) Çünkü öyle uygun görülmüş, lisede de ticaret okursam, direk işe başlayabilirdim bitirince okulu, öyle de oldu nitekim, stajla başladım çalışmaya, başka türlü bir hayatı hiç bilmeden hep de çalıştım bugüne dek...
Şükür bu günümüze ama seçme şansım olsaydı ya da geri getirebilsek zamanı, çok ama çok başka türlü olabilirdi...