8 Mart 2012 Perşembe

ARZU İSTERSE HERŞEYİ BAŞARABİLİR...

Arzu Yalova'dan benim lise arkadaşım, ticaret lisesini beraber okuduğum hem güzel hem de çok akıllı arkadaşım... "Canciğer kuzu sarması" derler ya, öyleydik hep, ikimiz takılır, bütün dertlerimizi sırlarımızı birbirimize açardık... Lisede ben  -edebiyat hariç tabii- "tembel teneke" iken ya da hadi o kadar da haksızlık etmeyeyim kendime ama vasat bir öğrenci iken, o zehir gibiydi, dersleri hep süperdi...
Sonraaaaa lise sona geldik, ilk bizim liseyi bitirdiğimiz yıl çıktı sanırım, üç gün okul, iki gün staj (tersi miydi yoksa?)  Arzu bi bankaya girdi stajyer olarak ben de Akal Fabrika'sına... Bankada kalma şansı vardı, çok beğendiler Arzu'nun çalışmasını ama başka bir seçeneği daha vardı, annesinin akrabası bir gençle evlenmek, hem de hemen yani lise biter bitmez, yani üniversite bile düşünmeden-düşünemeden... Annesini kırmadı, aşık olmadığı ama olacağını umduğu kişiyle evlendi, kapandı  ama bu fiziksel kapanmayla birlikte bence Arzu hayata da kapandı maalesef... Hemen bir kız bebeği oldu, birkaç yıl sonra ikinci bir kızı daha... Film de bu arada koptu sanırım, eşiyle ayrıldılar... Arzu iki kızıyla başbaşa kaldı... Ben Arzu'nun onca parlak zekasına rağmen, başına gelenlere bu aşamaya kadar boyun eğmesine hep şaşırdım,  hatta şaştım kaldım... Araya zaman girdi, biz birazcık uzaklaştık ama biliyorum ki gönüllerimiz hep birdi, Arzu hep aklımın bir köşesindeydi, nasıl olmasın ki, yıllarca kardeş gibiydik, bütün lise anılarımın baş kahramanıydı o... Yaptıklarımız, sırlarımız hepsi bizde saklı tıpkı "AYEM" gibi...
Şimdilerde Arzu'nun kızları büyüdü, biri evlendi hatta iki yıl kadar önce... Arzu ayakta tek başına durmaya çalışıyor ama Yalova kolay kolay insana ekmek veren bir şehir değil ne yazık ki, onca güzelliğine rağmen... İnsanı pes ettiren bir şehir. Arzu iş arıyor bir zamandır ama bulamıyor. Bu akşam çocuklar uyuduktan sonra face'de yazıştık onunla, aramızda geçenleri buradan yazıyorum izniyle...

arzu naber

iyi cnm sen

çok şükür iyiyim
çocuklar uyudu, evi topladım
oturdum biraz şimdi

çalışmıyosun di mi

çalışmıyorum cnm
iş yokki

hay allah

yalova iş yönünden kısır

çok haklısın
yalova tam emekli cenneti diyolar ya
aynen öyle
satıyo musun peki yine bişeyler

evde satıyorum yine

iyi bari ama yetmez ki o da

yettiği kadar işte

istanbul da olsan çoktan iş bulmuştun

o aklınla arzu çok yazık ettin valla, zehir gibiydin
ben üzülüyorum senin yerine

ahh esen ahh
seneler geri gelmiyoki

gelmiyo ama hala gençsin
yine yaparsın istesen
bak dibinde üniversite var
çocukların da büyüdü
en işine yarayacak bölüme rahat rahat girersin

arkadaşın artık o kadar zeki değil ki cnm
beyin yorgun

yok be yaaaa, ben inanıyorum, aynıdır
bi dene bakalım bu sene kendini, ne kaybedersin, başvur öss ye

kpps ye girsem diyorum ama

o daha zor

nsl çalışmam gerekir onu bilemiyorum

internet var elinin altında, bi dünya kaynak var

ayşeyle sürekli ders çalışıyoruz bu sene
dersleri çok ağır

e daha ne! ben bile çözüyorum Türkçe sorularının neredeyse tamamını, öss ye bakıyorum her sene
sen gir sınava
bak nasıl haklı çıkıcam
evde oturmak yerine üniversite mezunu olursun
masrafın da olmaz
ne düşünüyosun

kardeşimin dükkanına gidiyorum
okursam nsl olucak bunlar

Hiç tam gün olmuyo zaten dersler
ya sabah ya öğleden sonra
ayarlarsın
sen beni dinle
arzu artık kendine bak biraz da
boşver
artık sıra sana gelsin, herkesin gönlünü yaptın

daha işim bitmediki esen

bitti, yeter
üç günlük dünyada

ayşeye ayda 150 lira nafaka gönderiyolar

sen bitirmezsen bitmez

aylık harçlığı o zaten

haklısın ama başka bir yol bul kendine
valla yazık ediyosun arzu
kıymetini bil biraz kendinin, aklının
haksızlık etme

cnm benm
silkelenmeye o kadar ihtiyacım var ki

e hadi, silkelen o zaman
düşün söylediklerimi
başka şehirde olsa neyse ama dibinde yaa üniversite

tmm cnm düşünücem

ben bile bi üniversite bitirmeden bu dünyadan gitmek istemiyorum
kimselere danışma, sorma, kendi kendine gir sınava, gizli gizli
hem heyecanlı da olur
kazanınca da nasılsa gitmek isteyeceksin
:)
di mi

cnm benm
enerji dolusun maşallah

seni anlatayım mı bloğumda yeni yazımda

allahım daim etsin

izin verir misin
:) sen de ol

anlat cnm

enerjimin tükendiği yerde yeni bişey buluyorum kendime

ne istersen anlat

hoppp tavan yaptırıyorum :)

bana şeref verirsin

iyi yazayım şimdi
sen takip et bakalım
:)
belki eski resimlerden de bulurum bi tane
mail adresin var mı

var cnm

söyle bakalım
yazınca yollarım sana, bakarsın beğenirsen koyarım bloğa

bana önceden gönredmene gerek yok cnm

e peki

sen ne yazarsan yaz kabulümm

benden günah gitti şekerim

hahahha
çok duygulandım esen
ağlattın beni :)

:) deliiii
ağlatmak için söylemedim bunları, bazen ihtiyacı var insanın başka biri tarafından uyarılmaya, kendinin farkına varmasını sağlamaya

:)
Ben fikrimi söyledim, Arzu'nun zekasının farkına varmasını, hala geç olmadığını görmesini istedim, dilerim dinler beni ve ben haklı çıkarım, yakınlarda bir zamanda "Haklıymışsın Esen, ne güzel oldu bak, kazandım üniversiteyi" der..
Gelelim bunları size anlatma sebebime; Arzu'ya bu söylediklerim onu bu kadar motive etme isteğim aslında kendim için de istediklerim, o başaracak biliyorum (eğer isterse tabii) ondan sonra da sıra bana gelecek ;) önce lisans tamamlamayı bitiricem, sonraa... sonrasını, sonra anlatırım günü gelince...
Biz İstanbul'da büyümedik, okumadık, üniversite için dershane şansımız hiç olmadı, bizi yönlendiren ailelerimiz de ne yazık ki olmadı (bunu asla onları suçlamak için söylemiyorum) hasbel kader geldik bu günlere, tamamen kendi irademizle ve şansımızın yardımıyla, halbuki ortaokul - lise çağlarında ne çok ihtiyacı varmış bir insanın motivasyona şimdi çok iyi biliyorum....
Neden ben ortaokulu kız meslekte, liseyi ticaret lisesinde okudum? Ne kadar alakasız değil mi birbirinden ikisi, iki uç nokta.... Kız meslekte sürfile ve ilik açmayı öğrendim :) Bir de ev ekonomisini (çok işime yaramış özellikle bu kısmı, hala bir kuruş para biriktiremeyen bana :))) Çünkü öyle uygun görülmüş, lisede de ticaret okursam, direk işe başlayabilirdim bitirince okulu, öyle de oldu nitekim, stajla başladım çalışmaya, başka türlü bir hayatı hiç bilmeden hep de çalıştım bugüne dek...
Şükür bu günümüze ama seçme şansım olsaydı ya da geri getirebilsek zamanı, çok ama çok başka türlü olabilirdi...

3 yorum:

  1. Merhaba,birazda insanın içinde olmalı diye düşünüyorum,sözüm size değil genel olarak bu düşüncem.İnsan kaderini kendi çizer,hayatla mücadele etmeyi pes etmemeyi boş vermemeyi bilmek lazım,evet Arzu silkinip kendi varlığının önemini anlamalı , başkaları için yaşamayı bırakmalı önce .Aslında bu hepimiz için geçerli özellikle genç kızlar bir iş sahibi olup ayakları üstünde durmayı öğrenmeliler...

    YanıtlaSil
  2. Evet ikinci yorumum bloğuma yorum bırakmışsınız onla ilgili,Fotoğrafın üzerine yazı yazmak.Resim dosyamızdan üzerine yazacağımız resmi seçtik ,alttaki bölümden bu programı kapatıp resmi düzenlemek için açar a tıklıyoruz minik bir kutu bu yanında soru işareti olan hani,sol üst köşede A harfine tıklayıp,altta renkli iki kutucuk çıktı alttakini seçip resmin üzerine gelip farenin sol imleciyle tıklayıp yazacağımız kadar bir kutu hazıtlayıp klavyeyle yazımızı yazıp bir kez tıklayıp kutuyu kaldırıyor ve dosyadan kaydete tıklıyoruz devamını biliyorsunuz zaten dosyadan fotoyu bloğa eklemek gibi kolay gelsin:)

    YanıtlaSil
  3. Arzu silkinecek inşallah :) Çok doğru, insan önce kendi yeteneklerinin, yapabileceklerinin kendi farkına varmalı, varabilmeli! Ama bazen de bi omuz vermeli yanındakine, yakınındakine, hele ki bu kişi çok sevdiklerindense... (Arzucum duydun mu canım, ne varsa sende var, en önce sende!) çok teşekkürler nuraycatasarımlar yorumlarınız için, çok kıymetliler benim için, yardımlarınız için de ayrıca bi "eyvallah" fotoğraflara yazmayı deniycem ve umuyorum başarıcam...

    YanıtlaSil

Yazın bi, lütfen yazın yaaa, merak ediyorum ne düşünüyosunuz ;)
Yorumunuz çıksın istiyorsanız eğer:
Blog sahibi değilseniz adı/url seçeneğini seçip ad kısmına adınızı yazın url kısmını boş bırakın, yorumunuzu postalayın, aksi takdirde, çok istememe rağmen gelemiyor yorumlarınız :)

Bunlar da var...

İlginizi çekebilecek bağlantılar.