ORTAYA KARIŞIK

Merkür retrosu bugün sona ermiş! Sanki sürekli gerileyen bir Merkür var. Engin astroloji bilgimle mahçup olmak da istemem ama adeta gökyüzünün bi nevi efendisi, reisi gibi bi gezegen kendileri. Durmadan ve sanki iki günde bir geriliyor. Çok yoğun ve biraz da daralmalı bir iş günü bana bunları düşündürdü. Bu arada yükseleninden bihaber biri olsam da, yeminle canım Sienna Miller sanki tüm terazileri bir kenara koyup, yalnızca bana sesleniyor, misal "ilham" diyor, "yaratıcılık" diyor "sanat" diyor. Bana diyor, bana :) Bu sebepten telefonuma indirdiğim uygulamasını okumaya bayılıyorum ;)

Dikiş makinasını alalı yıl oldu, belki de geçti bile ama henüz kutusunu bile açmadım. Korkuyorum çünkü. Bana sürekli, ne kadar da yetenekli, marifetli olduğumdan bahsedenler "Aaaa!!!" diyecektir şimdi ama maalesef durum bu. Bu hafta sonu açmam lazım artık, açmam ve 100 kadar youtube videosundan sonra ipliğini geçirip, kullanmaya başlamam. Aksi takdirde kendini gardrop tepesinden atacak garibim ya da zamanla kendini imha eden ayakkabılar gibi yayını, vidasını bırakacak olduğu yere :))

Yeri gelmişken merak ettiğim bir şey var. Terzilikte usta bir annenin kızı olarak, çocukluğumuzda ve ilk gençliğimizde, bunca mağaza ve hazır tekstil yokken, buna mukabil dünya kadar manifaturacılar varken, insanlar da kıt kanaat geçinirken, nasıl ama nasıl terzilere ısmarlama kıyafet diktiriyorlardı. Şimdilerde hem kumaşlar pahalı hem de terziler. Ama o zaman herkes diktiriyordu kat kat. Alım gücü mü fazlaydı? Para mı kıymetliydi? Kıyafetler daha mı kaliteli ve uzun ömürlüydü ısmarlama olduğu için.  Yorumsuz...

Çok alakasız olacak ama madem ki alakasız notlar postudur bu, şunu da not düşelim tarihe! Kaşıntılarım geçti çok şükür. Son bir aydır kaşıntıdan sebep ilaç içmedim hiç. Ama allerjik rinitim baki, o kararlı ahirete dek benimle kalmaya. Olsun, kaşıntıdan bi tık daha evla, alıştık birbirimize hem, giderse çok ararım :)

Şu ikinci fotoğraftaki muşmulalar var ya, geçen hafta köyden getirdiklerim. Her gün gözlerinin içine bakıyorum, olmuşlar mı diye :) Biraz nazlılar ama ;) Her gün, bir, en çok iki tanesi yenecek hale geliyor. Bi şey değil, Ali Deniz ve Nehir de çok sevdi tadını. Dedelerinden miras meyvelerden... Hamdolsun...

Bugün onca hengame içinde güzel bir şey de oldu işte :) Bakınız 1. fotoğraf, teşekkür için orkide göndermiş bir öğrencimiz. Ne zarif  ve de motive edici bir hareket :)

Ne güzel yağdı bu akşam yağmur. Keşke sabaha dek yağsa usul usul. Barajlar dolsa, mevsim sahiden kışa dönse. Yaz isteyen arkadaşlar çok pardon ama yaz da bir yere kadar, hem bünye hem doğa soğuk ister, kar ister, lütfen yani. Evrene mesaj diye diye sıcak hava da dilenmesin artık yani :)

Geçen yolda yürürken düşündüm, ne zor aslında yürümek. Yani öyle değil de, böyle dik şekilde, ayakların üzerinde, zor yani, iskeletin öyle yukarı olması, anlatamadım di mi, mucize gibi değil mi, seni ayakta tutan bir omurga, yere basmanı sağlayan ayaklar vs.. Di mi?

Ne güzel, ne gurur verici Haluk Bilginer'in En İyi Erkek Oyuncu dalında Emmy ödülü alması. Ve ne güzel, ne heyecanlıydı konuşması, çok alkış...

Dur bitirmeden, Ali Deniz'in okulunda yapılacak sergi için hazırladığımız aynayı da göstereyim. Ali Deniz'in gazoz kapağı koleksiyonuyla yaptık ve çok sevdik sonucu. Kapakları toplamaya devam edelim de, bir de boy aynası yapalım diyorum ;)

Oldu o zaman, bir başka ortaya karışık yazıda buluşmak dileğiyle, esenlikle..