DERİN MEVZULAR EŞLİĞİNDE BARBİ BEBEKLER.....

Hani mühim ve çetrefilli bi iş için uğraşırsın uğraşırsın, bütün zorluklarını tek tek aşarsın, düze çıkarmaya ramak kalır, sonra tam o anda o iş senden çıkar bir şekilde, başka birinin nihayete erdirdiği, imza attığı bi iş oluverir.
Ya da aşk için söyleyeyim, birini seversin diyelim, te en bi gençlikten itibaren, diyelim ki ilk gençlik aşkındır, bütün kaprislerini, deliliklerini sen çekersin, parasızlığını, askerliğini, mesafelerini vs. ne gelirse aklına işte olumsuz, bütün bunları sen çekersin de, tam düze gelecek gibi olmuşken, birden bişey oluverir, bitiverir herşey, düze çıkmış, nispeten adam olmuşken tam o çocuk, bi bakmışsın başkasına yar olmuş (ki çoğu zaman da iyi ki böyle olmuş dersin sonra sonra!) o zaman şöyle bir hafif aldatılmışlık, kandırılmışlık, en tatlı yerinde- ya da daha tadına henüz varmaya başlamışken şekerini çekip alıvermek gibi bir çocuğun elinden...
Ya da diyelim ki evlendin de bir sürü borca girdin, onları kuruş kuruş arttırarak nafakandan ödedin ve "Ahirette iman dünyada mekan"  diyerek ev aldın üstüne bir de, yıllarca borç ödemeye uğraştın, kıt kanaat geçindin, sonra borçlar tam bitti, çocuklar da büyüdü, azcık bi feraha erdim derken, adama bir andropoz halleri gelmesin mi, bir başka hatun kişiye gönlünü kaptırmasın mı? E ne oldu şimdi onca sıkıntı?  Feci bir duygu ve mutlaka bi adı vardır bu duygunun da bilemedim şimdi, sen bildin mi ne olabilir bu duygunun adı???

Bunlar yanında çok daha basit ama beni sinir eden başka bi sendromdan bahsedeyim bi de, onun adını biliyorum "SÜT SENDROMU" o da şöyle bi şey, sütün başında bekliyosun bekliyosun, diyelim ki sütlaç yapıyosun, karıştırıyosun dibi tutmasın diye, taşmasın diye başında dikiliyosun, içine fenalıklar geliyor, dönüyosun arkana bişey çıkarmaya buzdolabından- ki bunu da ışık hızında yapıyosun- ama ışık hızından daha hızlı bir zamanda taşıveriyor uyuz süt, ocak batıyor, yanmış süt kokuyor bütün mutfak, ocağın gözlerinin içine doluyor süt, senin sinirlerin bozuluyor, tam o anda yaşadığın duygu "hayalkırıklığı" çünkü sen bunu hiç haketmedin sevgili okur, o sütün sana yaptığı hainliğin verdiği hayalkırıklığını ne sen ne de ben hakettik esasen...
Böyle işte, derin mevzular mı bunlar yoksa zırvalamalar vol1 mi dersin bilmem ama yazayım bi dedim, bakayım sen ne diyeceksin sevgili interaktif okur ;)
Sana "sen" diyorum diye kızmıyorsun di mi, kızma çünkü seni kendime yakın bildiğimdendir bu, yorumlarınızı cevaplarken de  bazen "sen" diyorum, bazen "siz" hitaplarımda ve bi çelişki yumağına dönüyorum cevap yazarken, "sen" miydi, "siz" miydi, kimdi, neydi, nasıl demeliydi, rumuzunu mu yazmalıydı vs... Benden büyük ya da küçük farketmez, seni kendime denk bildiğimden bundan gayrı sana hitaplarımda hep "sen" dilini kullanacağım itirazın yoksa, "siz" olmayı  her daim hakeden "sen" olacak kadar bana yakın sevgili okurum ;)
Bir de beni takibe alan ya da yorum yazan herkesi izlemeye alıyorum ancak bir zaman sonra bakıyorum, her ne hikmetse takibe aldığıma emin olduğum bloglar tek tek çıkıyor listemden, iradem dışındadır bu da, burda belirteyim ki varsa bir kabahat tamamen blogspot'tadır, ya da onun ebeveyni google'da belki?
Çarşamba gevezeliği olsun bu postun adı e mi?
*************

Söylemiştim ya Nehir'in artık oynamadığı barbi bebeklerinden birkaçını ve okul öncesi hikaye  kitaplarını hediye edelim diye, hep unuttum fotoğraflamayı, posta koymayı. Şimdi gün bugündür sevgili okur, istiyorum ki Nehir'in bu (bence son derece lüzumsuz ve de sevimsiz ;) barbilerini meraklısına armağan edelim... Çocuğuna, yeğenine ya da komşunun çocuğuna olsun istersen yaz bana, bu postun altına yorum yaz, taa ki ben yeni bir post yapana kadar yorum bırak, ben de istekliler birden fazla olursa yine kura çektirip Nehir'e, göndereyim kargoyla yeni sahibine...

Nehir'den  hediye Barbi bebek ve kitaplar
Bebekler üç tane, Nehir seçti, kitaplara daha  başkalarını da ekleyeceğiz ancak sabah sabah bu kadar koyabildik, yani bu gördüğün kitaplardan fazlası gidecek sahibine...
İstiyorum ki aslında hiç barbi bebeği olmayan (ki bir kez daha yineleyeceğim barbilerden özür dileyerek, olmasa da olur ama istiyor işte çocuklar) bir küçük kıza gitsin bu hediyeler...

Kitaplar da, bebek de sanırım 4-5 yaşa tam süper olur :)
(Nehir kuzusuna 15 yıl sonrasına not: "Canım kızım, her çocuk özeldir elbet annesi için ama seni bu kadar özel kılan bu güzel yüreğin, merhametli, hassas biricik kalbin :) ")

******************

Bu fotoğrafı canım lise arkadaşım Nurcanım, benim için yapmış :) Nasıl mutlu oldum anlatamam, böyle kişiye özel sürprizlere bayılıyorum (bu konuda tam bir "Ö" olan koca kişisine ithaf olunur :)) (Okumuyo yahu, ben özellikle "oku" demezsem okumuyo-umarım yani! inşallah yani!-
Sağol Nurcanım, çok tatlısın çoook, fillerin de çoook yakıştı aynamıza :)

***************

Bunlar da son mutluluk nesnelerim :))) Birincisi sandık, bildiğin sandık, Elif verdi, vernik falan mı lazım sevgili ahşap boyamacı sevgili okur, bişeyler lazım sanıyorum bu sandığa ;) İçine de yaptığım keçeleri koyuyorum böyle ;) Ve bir şey itiraf edeyim mi sana, benim hobi dolabı doldu, taştı :(( Yetmez hale geldi, çok utanıyorum ama vallahi benim kabahatim yok,  yetmedi, yettiremedim :((
Sonraki oyaları da annem verdi bayram tatilinde, hem bunu hem de başka dantel oya ve firkete oyalarını :)) Çok sevindim vallahi :) Bu fotoğraftaki oyayı içlerine kum boncuklar ekleyerek asacağım diğer boncuklu kapı süsümün yanına :)) 

ÇARŞAMBA BONUSUN SEVGİLİ OKUR :)