Kimilerine zehir oldu bayram, bu bayram gibi bundan sonraki bayramlar da zehir olacak muhtelemen bu bayramın kötü hatırasından... Bilemedim ben, hiç bilemedim hiç de anlamadım, bunca acının karşılığı ne? Ne geçer insanın eline, insan olanın yapacağı şey değil o ayrı... Bin bin beterini yaşasın yapanlar desek? Onca ateş düşürdükleri evlerin ateşlerinde kavrulsunlar desek? Allah bildiği gibi yapsın hepsini desek? Desek de desek... Ne çok şey var denecek, en klasik şekilde ölenlere rahmet dilemek, yakınlarına başsağlığı dilemek, yaralılara geçmiş olsun demek...
Bayramda Yalova'daydık, kısacık tatili değerlendirmek için, gün kaybetmemek için cumadan gittik. Akşam 21.00 de çıktığımız seyahatimiz, 01.00'de son buldu... 4 saatte iyi gitmişiz, bizden sonra daha da kalabalıklaşmış yollar, haberlerin yalancısıyım, millet geceyarısı olmasını beklemiş, köprü ve gişelerden bedava geçebilmek için... İsabet olmuş, onlar yola çıkana kadar tamamlamıştık yolu nerdeyse... Biz de dedik ki Yalova'daki evde kalalım, bayram sabahı kocam bayram namazına gider, sonra kahvaltıya köye gideriz... Arife günü kocam bana dedi ki sahilde gezerken, "Ev bomboş şimdi, eskiden babam sağken, annem iyiyken böyle mi olurdu... Giderdik babamla bayram namazına, eve gelince annem açardı kapıyı, kahvaltı hazır, çay demlenmiş..." Buruktu çok, üzüldüm, dedim ki "Ben yaparım sana çayı sen gelene kadar" ne yaptım peki, kocam namaza gitti, ben uyudum, o geldi ben uyumaya devam ettim, taa ki 9,5'a kadar :( Kaldıramadım kendimi, uyandıramadım, yine beceremedim, yine uykuya yenik düştüm :( Allah ıslah etsin beni, mahçup oldum çoook... Bir dahaki bayrama inşallah yapıcam ama, niyetliyim... Özür dilerim kocacık :( (Bu arada "Bir Çocuk Nasıl Yıkanamaz" yazımı okuyan kocam, "Beni bloglarına malzeme etme" dese de, uyamıycam bu sözüne, yazmadan olmaz, anlatmadan olmaz, hem yabancı mı var aramızda di mi :) )
Kalabalık geçti bayram yine, herkesler köydeydi, annemlerde toplandık... Bir dahaki bayramı yine aynı kalabalıklarla geçiririz inşallah hep birlikte...
Bu arada etamini ihmal etmiyoruz tabii, bloğumu takip edenler bilir, gelenek gibi bişey oldu, Nehir'in sınıf arkadaşlarının annelerine, evlerine ilk kez gidince (ama Songül hariç giderken götüremedim diğerlerini, yetiştiremedim hiç, sonradan verdim hep) etaminden ufak bir hediye götürmek, elimden geldiğince... Aylin'e Ağaçtaki Kuş, Ela'ya Hello Kitty pano, Songül'e Home Sweet Home yastık...
Sırada Suna için başladığım, yarıladığım iş var, şimdi size göstericem örneği ve ne aşamada olduğunu ama siz Suna'ya söylemeyin olur mu, aramızda ;) (Sunacım mevzubahis Suna sen değilsin, heveslenme şekerim :)))))
Kaynak için tıklayalım bi |
Çiçekler bitti, sıra kuşta, göbeğinin yeşilini alırsam bugün tuhafiyeden, birkaç güne bitecek inşallah... |
http://www.youtube.com/watch?v=9_HGbRbKIc0&feature=related )
Suna hanım güle güle kullansın şimdiden; renkler şahane!
YanıtlaSilSevgiler
Çok teşekkürler Nurdan hanım, renklere sadık kalmaya çalıştım ama bugün iplik almaya gittğim tuhafiyenin olduğu pasajda elektrikler kesikti, karanlıkta seçtiğim renkler ne kadar uyacak, tamamı bitince görücez bakalım, inşallah beğenir Suna da...
SilSevgiler...
Hep içimde bir şüphe vardı... Yok dedim.. olmaz dedim... Benden başkası yoktur dedim.. duygularım beni yine yanıltmadı kader utansın yine aldatıldım... Bu hayatta ikinci bir suna'ya katlanamam eseeeeen seç birimizi ya o ya ben :))))).... Bir suna olarak ben beğendiğime göre eminim adaşımda çok beğenecektir ellerine sağlık canım... Sabırsızlıkla sıramı bekleyeceğim... Elbet bana geri döneceksin eseeeen... hahaaaaa... :)))
YanıtlaSilMuhahahaaaaaaa :))) çok güldüm şekerim, allah da seni güldürsün... Bu Suna yani hediyemin sahibi 1-B'den Derinsu'nun annesi Suna, ona gidicem kahveye de :))))
SilSenindir şekerim bu, az bişey kaldı bitmesine, ama söz ver Ponpon'dan koruyacaksın bu güzel kuşu :)))
öperim......
çok hoş ama çok zahmet istiyor gibi gözüküyo :)
YanıtlaSilcanım blogumu beklerim gelirsen çok çok sevinirim :)
http://eda1907ozer.blogspot.com/
Yooo, zahmetli değil hiç eda, renkler az olduğu için gayet kolay...
SilBloğunu takibe aldım, sevgiler....