21 Aralık 2011 Çarşamba

Elif’e...



Bu şarkı sana;
Elif, ismini hep kıskandığım Elif… “Keşke benim adım olsaydı Elif” dediğim, benden 1,5 yaş büyük ablam -ama hiç abla demediğim ablam  Elif… Küçükken annemin diktiği aynı elbiseler yüzünden herkesin bizi ikiz sandığı ablam… Anneme göre, ben okumayı geç söktüğüm için, Elif de okullarını hep çok iyi okuduğu ve başarılı olduğu için annesinin akıllı kızı o ;)
İkincilerin yırtıklığı nedeniyle ilk çocukların kaderi galiba, isteklerinin ertelenmesi, ikinci plana atılması. Benim o meşhur “Çingeneliğim” yüzünden hep önce bana dikilirdi elbiseler, o yoklukta ilk benim istediğim olurdu… Elif ağırbaşlılığıyla bekler, sabrederdi.
Birbirimizi yerdik, uyuz ederdik hatta, özellikle de ergenlikte...
Sonra bütün kavgalar, fikir ayrılıkları, küslükler bitti, biz aniden büyüyüverdik, o zaman anladık ki biz kardeşiz. “Kızkardeşlik” kardeşlikten başka bi yerde bana göre… (Ondan mıydı acaba Nehir’in bir kızkardeşi olmasını o kadar istemem!)  
Yazmadım hiç Elif’i, çünkü bilemedim nasıl yazacağımı, nasıl anlatacağımı… Hayatımda başıma gelen en iyi şeylerden  Elif’in kardeşi olmak, seçme şansım olsa yine onu seçerdim kendime abla olarak. O hep destekleyen, moral veren, pişmanlıkları silen,  olumsuz şeylerin bile bakış açısı sayesinde olumluya nasıl kolay dönüşebileceğini gösteren, yardım elini kimseden esirgemeyen, gönlüzengin…
Elif çok zevklidir, dekorasyonda, el  becerilerinde…  Yaşadığı yeri cennete çevirir.
Öyle çok şey bilir ki, hayrete düşürür beni bildikleriyle, bilmekle kalmaz, paylaşır da...  İsimlerin hikmetini bilir, uygun mu diye kitabına bakar bir bebeğe isim koyulacağında. Mistik şeylere, astrolojiye, hipnoza meraklıdır...
Cömerttir... Ben Elif’e giderim, evinden bişey beğenirim, derim ki “AAA ne güzel bişey bu Elif” Elif der ki “Al senin olsun” Evimde öyle çok şev var ki ondan bana, Allah ona bin katını versin ;)
Bana dedi ki Elif “Elif ismi hep bir hüzün barındırırmış, ismi Elif olanlar, mutlu anlarında bile bir yanlarıyla hep hüzünlü olurlarmış.” Ben de ona diyorum ki şimdi “Yeter artık bu kadar hüzün Elif, bundan böyle sadece mutlu ol sen ismine inat… Sen üzüldükçe benim de içim yanıyor çünkü, hep mutlu ol ki sen, ben de huzura erebileyim."
Canım benim, gönlünden geçenlerin hepsi gerçek olsun, seni çok seviyorum ben...

Not: Bu not sana anne; öğrendiğime göre okuma yazma öğrenmenin zekayla herhangi bir ilişkisi yokmuş, tamamen kodlama işiymiş, :) haberin ola.... (okumuycaksın biliyorum ama yine de yazdım :))))) 


2 yorum:

  1. Gerçekten kendi gibi ismi de çok güzel canım, gözlerim dolarak okudum yazını ,heeeep birlikte heeep mutlu olun :) sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) Sağol, hep birlikte mutlu olalım inşallah, sevgiler ;)

      Sil

Yazın bi, lütfen yazın yaaa, merak ediyorum ne düşünüyosunuz ;)
Yorumunuz çıksın istiyorsanız eğer:
Blog sahibi değilseniz adı/url seçeneğini seçip ad kısmına adınızı yazın url kısmını boş bırakın, yorumunuzu postalayın, aksi takdirde, çok istememe rağmen gelemiyor yorumlarınız :)

Bunlar da var...

İlginizi çekebilecek bağlantılar.