27 Aralık 2011 Salı

AYŞE ARMAN


17 senedir yazıyomuş, ben de 17 senedir bıkmadan usanmadan okuyorum onu, Hürriyet okuruyum uzuuuun senelerdir, ölüm ilanlarına kadar da okurum genelde  (siz de okur musunuz ölüm ilanlarını, genç ölümlere siz de benim gibi üzülüp, neden ölmüş acaba diye düşünür müsünüz, ya da çoook seneler geçse de-özellikle genç ölümlerde- her yıl aynı tarihte anma ilanı verirler ya, onlara da çok üzülürüm, kendi kendime okuma şunları desem de, duramam). Başlarda "Ne gıcık bi kadınsın yahu!" desem de, ne kadar sinir olsam da okumaya hep devam ettim, açıkyürekliliğine şaşırdım en çok  , bizim kendimize bile itiraf etmeye korktuklarımızı o milyonlara söyledi, çoğu zaman da bağıra bağıra üstelik... Sevgililerini, kocalarını okuduk hep, çocuğunu sonra da... Yaklaşık 2 yıldır evrim geçirdi sanki,sadece kendini anlatma isteğinden sıyrılıverdi, insanlara el uzatmaya, yarım kalan hayatları tamamlamaya başladı. Şaşırmakla birlikte çok ama çoook takdir ettim kendilerini ;)
Son olarak da yazılarını takip edip, sabrına hayran kaldığım anneyiz.biz (artık yok) sitesi yazarlarından Tijen'in oğlunun ameliyat olmasını sağladı.  Yıllardır çeşitli şekillerde okurlarına hatırlattı Oğulcan'ı, yardım elini hiç çekmedi onlardan.
Velhasıl bu yazıyı hakettin Ayşe Arman, sevgime mazhar oldun sen ;)
Sen yine yaz, ne yazarsan yaz ama bi yandan da küçücük de olsa insan hayatına dokunmaya, iyiliklerine devam et olur mu? Ben de seni ve ropörtajlarını hep okuyayım, nacizane bloğumda yazayım ;)

Bu da Ayşe Arman'a  geçen mart ayında yazdığım "Haz Anları" mailim; buyrun burdan okuyun...

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/17280973.asp

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yazın bi, lütfen yazın yaaa, merak ediyorum ne düşünüyosunuz ;)
Yorumunuz çıksın istiyorsanız eğer:
Blog sahibi değilseniz adı/url seçeneğini seçip ad kısmına adınızı yazın url kısmını boş bırakın, yorumunuzu postalayın, aksi takdirde, çok istememe rağmen gelemiyor yorumlarınız :)

Bunlar da var...

İlginizi çekebilecek bağlantılar.